تاثیر کووید-۱۹ بر روش های آموزشی: شیوع COVID-19 جنبه های مختلف زندگی مردم را تغییر داده است. این تغییرات بسیار سریع اتفاق افتاده و اکثر مردم برای سازگاری با آنها مشکل دارند. این ویروس بیش از ۲۱۰ میلیون نفر را در سراسر جهان آلوده کرده است و تعداد مرگ و میرها به ۴.۴ میلیون نفر رسیده است. عوارض این بیماری از تعداد موارد و مرگ و میر بیشتر است و آثار روانشناختی، اقتصادی و اجتماعی مختلفی به همراه دارد. یکی از اولین راهکارهای مقابله با شیوع کووید -۱۹ تعطیلی و قرنطینه بود که منجر به تعطیلی مدارس و دانشگاه ها شد. این استراتژی دانش‌آموزان، دانشجویان، معلمان و مربیان را مجبور به آموزش آنلاین کرد. چندین مطالعه در سراسر جهان بر تأثیر COVID-19 بر آموزش متمرکز شده است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، همه گیری COVID-19 بزرگترین اختلال در سیستم های آموزشی تاریخ را ایجاد کرده است و نزدیک به ۶/۱ میلیارد دانش آموز و دانشجو را در بیش از ۱۹۰ کشور و همه قاره ها تحت تأثیر قرار داده است. تعطیلی مدارس و دیگر فضاهای آموزشی ۹۴ درصد از جمعیت دانش آموز و دانشجو جهان را تحت تأثیر قرار داده است و این آمار در کشورهای با درآمد کم و متوسط رو به پایین تا ۹۹ درصد فراتر رفته است.
تاثیر کووید-۱۹ بر روش های آموزشی
کشورهای جهان استراتژی های متفاوتی را برای مقابله با آثار مخرب COVID-19 بر آموزش انتخاب کرده‌اند. به عنوان مثال، در اندونزی، از استراتژی های جدیدی مانند زمینه سازی، ارائه مناسب، سازگاری بالا در استفاده از فناوری، پشتیبانی کافی، مشارکت با کیفیت و فرآیندهای پایدار استفاده شد. آنها پیشنهاد کردند که آموزشگران باید درس‌ها را به چند قسمت در جلسه تقسیم کنند، مانند آموزش محتواهای درسی، تقسیم کلاس‌های درس به گروه‌های کوچک، تفکیک مطالب به موضوعات کوچک برای بحث و اتخاذ یک روش آموزشی ساده و موثر. البته در این میان، یکی از ملاحظات مهمی که باید حل شود، اتصال به اینترنت و دسترسی مناسب به آن است، همچنین بسیاری از مدرسین باتجربه به دلیل ضعف تسلط بر تکنولوژی های نوین آموزشی، در برگزاری آموزش آنلاین با مشکل روبرو می شوند و یک دستیار آموزشی جوانترکه در امور فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) تسلط دارد، می تواند مفید باشد.
در ایران، یک مطالعه مروری مشکلات و فرصت های آموزش عالی در ایران و سراسر جهان را در طول همه گیری مقایسه کرده است. بر اساس این مطالعه، کاهش ثبت نام دانشجو، هرج و مرج در دانشگاه ها، آزمون و خطا به دلیل ابهام، تعلیق تحقیقات، پایان نامه ها بویژه در علوم پایه و آزمایشگاهی و افزایش مدت تحصیل چالش‌هایی بود که نظام آموزش عالی ایران با آنها رو به رو شد. از سوی دیگر، فرصت هایی نظیر دسترسی مناسب به راهنماهای آموزش الکترونیکی، ارزیابی مناسب (دروس عملی، مهارتها) برای کاهش تقلب و دستیابی به اهداف مورد نظر، آموزش از طریق رسانه و فیلم، آموزش گروهی، طراحی انعطاف پذیرتر فعالیت‌ها و تکالیف یادگیری و دقت بیشتر در تهیه محتوای آموزشی فراهم گردید.
در اسپانیا، اثرات محدودیت COVID-19 بر عملکرد یادگیری مستقل دانشجویان در آموزش عالی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که این محدودیت، تأثیر مطلوب قابل توجهی بر عملکرد دانشجویان دارد. این تأثیر در فعالیت‌هایی که پس از محدود شدن شکل خود را تغییر نداده‌اند، نیز قابل مشاهده است. علاوه بر این، بررسی استراتژی های یادگیری فراگیران قبل از محدودیت نشان می دهد که آنها به طور منظم مطالعه نمی‌کردند. بر اساس این یافته ها، آنها به این نتیجه رسیدند که محدودیت COVID-19 استراتژی های یادگیری فراگیران را به یک عادت ثابت تغییر داده و در نتیجه کارایی آنها افزایش یافته است.
همچنین در کشور اوکراین توصیه های اصلی برای آموزش عالی در دوره همه گیری عبارت است از: برگزاری دوره های آموزش روشهای آموزشی آنلاین برای مدرسین، سازماندهی دوره های آموزشی آنلاین عمیق برای مدرسین تخصص های غیر آموزشی (از جمله آموزش روشهای تعاملی آنلاین آموزش، تشکیل مسیر یادگیری فردی و توسعه دوره های چند رشته ای آنلاین). همچنین مدیریت دانشگاه باید به طور مستمر بر رضایت دانشجویان و اساتید در سازمان آموزش آنلاین نظارت کند تا داده های آماری را در پویایی جمع آوری کند.
توصیه های سازمان ملل متحد برای کاهش تأثیر منفی COVID-19 در آموزش و پرورش شامل حفاظت از منابع مالی آموزش و هماهنگی برای تأثیرگذاری، ایجاد سیستم های آموزشی تاب آور برای توسعه عادلانه و پایدار و بازبینی نظام های آموزشی و تسریع تغییر در آموزش و یادگیری است.
در پایان، علیرغم مشکلات ارائه آموزش در شرایط همه گیری، سیستم های آموزشی در سراسر جهان با آن سازگار شده و آموزش مجازی را به طور گسترده در دستور کار قرار داده است. حتی پیش بینی می شود که بخش مهمی از آموزش در دوران پس از COVID-19 از طریق آموزش مجازی ارائه شود. در همایش “بین المللی آموزش و مداخلات مددکاری اجتماعی در دوره همه گیری COVID19” که در ۲۰ و ۲۱ شهریور ماه برگزار خواهد شد، موضوع آموزش در مددکاری اجتماعی و چالش ها و فرصت هایی که در دوره همه گیری برای آموزش مددکاری اجتماعی ایجاد شده، بررسی خواهد شد و سخنرانان در پنل های مربوطه از زوایای مختلف این مسئله را گزارش می کنند و تجربیات آموزشگران در کشورهای مختلف به اشتراک گذاشته خواهد شد.
منابع:
The effect of COVID-19 pandemic on the datetime=”2021-08-26T12:59:02+00:00″>Turkish society, Bostan et. Al, Electronic Journal of General Medicine, 2020
The Psychological and Social Impact of Covid-19: New Perspectives of Well-Being, V. Saladino et al., Front. Psychol, 2020
Influence of COVID-19 confinement on students’ performance in higher education, T. Gonzalez et al., Plos one, 2020
The Impact of COVID-19 on Education in Ghana, J. Ndoye Upoalkpajor & C. Bawa Upoalkpajor, Asian Journal of Education and Social Studies, 2020
The Relationship between Anxiety Levels and Perceived Social Support during the Pandemic of COVID-19 in Turkey, E. Özmete & M. Pak, Social Work in Public Health, 2020
A Comparative Study of the Challenges and Opportunities of Higher Education in the Corona Pandemic in Iran and around the World, Taghizadeh S et al., Journal of Nurse and Physician within War/Summer, 2020
Impact of COVID-19 pandemic on information management research and practice: Transforming education, work and life, Y. Dwivedi et al., International Journal of Information Management, 2020
COVID-19 Outbreak and New Normal Teaching in Higher Education: Empirical Resolve from Islamic Universities in Indonesia, Ani Cahyadi, DINAMIKA ILMU, 2020
